YALNIZ ADAM
Yalnız bir adam
O sokakta bir başına
Yol kenarında üşümekte
Hiç kimsesi olmasa da
Hep birini beklemekte.
Kaldırımlara terk edilmiş bir adam
Kış geceleri o sert banklarda,
Yağmurun çamuru, karın soğuğunda
Üşümemek için sarılır sımsıkı
O çöpten bulduğu yarı yırtık kazağa
Umutlarına sarılır,
Sarılır da ağlar yalnızlığına...
Gökhan Manisa aralık 2008
ASİ YÜREK
Ben, yüreği yanan okyanusta
Mendilini dalgalara kaptıran
Asi suların vazgeçilmezi.
Ben, dökülürken yapraklar
İnatlaşan dallarla
Baş kaldıran
Savaşan ölümüne sonbaharla
Gecenin yalnızlığında ve hep tek başıma.
Gökhan Manisa 13 kasım 2008
SALI
Bir salı gördüm onu
Bu nasıl güzellik
Ne bu tatlılık
Umutlandım,
Hayallere daldım
Duymamıştım hiç böyle hayranlık.
Boncuk boncuk gözleri
Altın sarısı saçları
Ne kadar da sevimli
Hele çocuk gibi giyimi
Ya ona inat duruşundaki asaleti
Tüm benliğiyle bana hitap ediyordu sanki
Gökhan Manisa aralık 2008
O GÜNDÜ GÜLÜM
O gün beni korudun,kolladın
O gün benim yanımdaydın
Gözlerime alev alev baktığın,
O gündü, beni kor ateşlerde yaktığın...
Bana gülümsediğin o anlar var ya
Göz göze gelip dakikalarca
Bakışarak konuştuğumuz o anlarda
Gözlerin var ya gülüm, beni hapseden yıllarca...
Çok sevinmiştim
Yanıma sen gelmiştin
Ama yanılmışım
Beni anladığını sanmışım
Seninle bile bile içimi yaktığım,
O gündü, cennette mutluyken cehennemde yandığım...
Hani var ya!
Biri canımı yaktığında haykırışın,
Onu öldürmek istercesine bağırışın,
Seni anlayanın tek ben olduğumu söyleyişin,
Ne kadar da güzeldi o an gözlerime bakışın.
O gündü gülüm, bir günlüktü sevişin...
Şimdi,
O gün bitti, yalan oldu.
Ben de yalan oldum.
Ya sen, sen n'oldun?
Bilmiyorum...
Ama bildiğim tek gerçek içimde hep var olduğun...
(BU ŞİİR HER ANIYLA YAŞANMIŞTIR.)
Gökhan Manisa temmuz 2008
BEN Kİ BİR MEZE
Sen ki içki masasında
Yudum yudum içilensin,
Nefes nefes biten.
Ben ki bir meze…
Yüreğini kaplayan sarhoşluğunda
Başın dönüp yere yığıldığında
Sen ki ağlayan,
Çaresiz kalıp adımı sayıkladığında,
Karanlıkta kaybolurken bana…
Yüreğimle ufuklara kadar uzanan
Cesaretimle okyanuslara korkusuzca açılan
Ben ki en hapis kaldığım odalarda,
İçime gömdüğüm mezarları öfkemle yaran.
Ben ki,
Rüzgâr sert estiğinde öfkemi
En karanlık sularda sessizliğe haykıran…
Gökhan Manisa temmuz 2008
FALCI
Su damlası yere düşer
İncir yaprağı ağlar
Yıldız görülmez gece
Söyle falcı bu ne...
Sığındığım yağmur damlaları
İnadına yüzüme vurur
yaprak kalmaz dalımda
dallarsa bir kırbaç olur
yüreğime vurur
kalan bu son küllerim
gecenin yalnızlığına savrulur
hasret yüreğimde
saklıdır derinliklerinde
haykırmak için yıldızları ararım gökyüzünde
yıldız görülmez gece
söyle falcı bu ne...
Deniz fırtınalı
Dalgalar şehrimde son bulur
Gemiler birer birer kaybolur
Görülmez ayışığı
Yıldız görülmez gece
Söyle falcı bu ne...
Susar çığlıklar, dalgalar sakinleşir
Görülür ayışığı
Ama yıldız görülmez gece
Söyle falcı bu ne...
Gökhan Manisa 1 kasım 2008
BEKLİYORUM
Pusu kurmuş ellerim ellerine
Fırsat kollar yüreğine
Hani bulsam ya bir yolunu
Aklına girsem de çıkmamak istercesine…
Bekliyorum bitanem
Tek bir sözünü
Bana gülüşünü
Gözlerime bakıp da beni düşünüşünü
Hiç olmayacağını bilsem de bekliyorum bana dönüşünü…
Gökhan Manisa ağustos 2008
İSTANBUL' U DOLAŞTIM BUGÜN
İstanbul' u dolaştım bugün
Aradım seni sokak sokak
Hiç yılmadan.
Biliyorum yine eve döneceğim
Seni bulamadan...
Meyhanelerde aradım seni
Ümitsizce heba ettim kendimi
Ha buldum buluyorum derken seni
Avuçlarımdan kayıp gidiyordun
Yalnız bırakıyordun beni...
Kız Kulesinin karşısında oturdum bu gece
Ama ne ben oraya gelebilirim
Ne de sen buraya gelirsin
Beni burada tutan bir şey var, bilirsin
Yılandan çok korkuyorum...
Gökhan Manisa ağustos 2008
CELLADIM BENİ BEKLİYOR
Ölüme ne kaldı ki
Birazdan, belki şimdi
Nefes almak çok zor gelirmiş
Gözlerin yavaş yavaş kapandığı gibi…
İpe adım adım gidiyorum
Hızlı adımlarla yaklaşıyorum
Cellâdım beni bekliyor, bense ona yürüyorum
Ayaklarım korkusuzca ilerliyor ve dirhem dirhem bitiyorum…
Gökhan Manisa eylül 2008
AYRILIK VAKTİ
Sevgili gitti
Her şeyi üstüme bırakıp,
Ağırlığınca hasreti,
Beni yalnızlığa terketti...
Gökhan Manisa temmuz 2008
SEN NE YAPTIN?
Sen bana acıların en büyüğünü yaşatan,
Sen beni çölde yayan bırakan,
Hadi söyle sen değimlisin bunları bana yapan?
Hâlbuki sana o kadar yanmıştım,
Senin için kalbimi gururumu hiçe saymıştım.
Ya sen, sen ne yaptın?..
Gökhan Manisa temmuz 2008
GÖRDÜĞÜM SON ŞEYDİ
O gökyüzüne ulaşan
Bulutlarla yarışan selvi ağacı
O yeşil gömleği giydiği zaman
O güzel gözlerini ortaya çıkaran mahallenin kızı
O hiç asilliğini kaybetmemiş kerpiçten evi
Gördüğüm son şeylerdi...
Çılgınca denize atlayan çocukların deliliği
Balık tutan insanların hiç bir şeye değişmediği keyfi
Taşın üzerinde umut dolu bekleyişleri
Tuttuklarında nasılda sevinirler
Ama gördüğüm son şeylerdi...
O an insanların çığlığı
Hiç kulaklarımdan gitmedi haykırışı
Dünya bir an kararmıştı
Azrailin bana gülümseyişi
Gözlerimi açtığımda,
Gördüğüm son şeydi...
Gökhan Manisa eylül 2008
BİR SEN DAHA
Yine canım yanıyor
İçimi yine korku kaplıyor
Yine sevip aşık oluyor
Bir sen daha girecek mi kalbime?
Bitmeyecek mi kalbimin sancısı?
Bir sen daha düşürecek mi yüreğime yangını?
Ama sen olabilecek mi?
Korkuyorum, tükenmeyecek mi kalbimin yıkıntıları?
Seni çok arıyorum, bu sen olabilir mi?
Yüreğimi ateşin içine bırakıyorum
İçimdeki alev bir gün söner mi?
Sönmese de farketmez ya
Kalbimin kapılarını kapayıp, daha ne kadar hapsedebilirim ki?
Gökhan Manisa ağustos 2008
GİZEMLİ KADIN
sıcak bir gülümseme
bir yudum tebessüm
bakışları ise anlamlı ve keskin
kandırır beni bu gizemli kadın
Gökhan Manisa ekim 2008
SON SİGARAM
son sigaram elimde
yakarım kibritimle
küllüğümse yanımda
sigaramı tek nefesle çekerim içime
çayımdan alırım bir yudum
sonra yine sigaramı içerim
düşünmeden ölümüne.
Gökhan Manisa aralık 2008
SABAH GÜNEŞİ
Sabah güneşim odama uğramaz oldu
Kapılarım bir bir yüzüme vuruyor
Kalbimin ağırlığını ayaklarım taşımaz oldu
Göz yaşlarım bile beni terk ediyor
Duvarlar üstüme üstüme geliyor
Korkuyorum
Haykırıyorum yalnızlığa
Ama beni kimse duymuyor...
Gökhan Manisa ocak 2009
BİRAZDAN ÖLECEĞİM
damarlarıma son defa çektim seni
birazdan öleceğim
her saniye yitiriyorum benliğimi
birazdan öleceğim.
içimde dayanılmaz bir sancı
ciğerlerimden soluduğum bu acıyı
yüreğime vurdu yankısı
birazdan öleceğim.
git! yeterince aldın ahımı
nefret ediyorum senden,
bitiremedim kalbimdeki aşkı
bu ne mutluluk ne de acı
benden sonra ne olur bilmiyorum dünya ardı
son sigaramı içiyorum
birazdan öleceğim.
Gökhan Manisa mayıs 2009
